Hiç havlu attınız mı? :) have you ever thrown up the towel? :)

Merhaba,

boks maçında sporcunun antrenörünün havluyu fırlatması suretiyle pes etmesi eylemine 'havlu atmak' denir... peki siz herhangi bir sebepten dolayı hiç havlu attınız mı? :)

çaba gösterilmesi gerekirken vazgeçmekten bahsetmiyorum, 
meseleler çıkmaza girdiğinde neye karar veriyoruz?

pes etmek güçsüzlük müdür? sınırlarımızı kabul etmek midir? yoksa güç toplamak için geri çekilmenin akılcı yolu mudur? 

bir çok kişi için güçsüzlüktür, zarar görmek pahasına geri adım atmamaktır. yenildiğini hissetmektir... 

bazıları için özleştiridir, sınırlarım bu kadar demektir, kendini üzmemektir... yoluna devam etmektir...

enteresan bir şekilde çok azımız ise bunu zamanında kabul eder, kendi faydalarına olduğunu fark eder.. geri çekilir... güç toplar... yolunu değiştirir :)

hangi koşulda olursak olalım, bence ilk etap korkularımızla yüzleşmektir, ve sanırım en zoru da budur. Kararlarımızı çoğunlukla korkularımız yönlendirir. 
ve korkularımızdan ne kadar özgürleşirsek o derece olumlu kararlar alabiliriz..

ne demiş büyüklerimiz, 'ucunda ölüm yok' :) 
baktınız işler sarpa sardı :) korkularınızı çıkmaz sokakta bırakın ve diğer alternatif yolları deneyin, biri mutlaka sizi mutlu edecektir. 


havlu attim

Ben havlu attim nakavt yerine,

Ya da pas dedim pokerde restini görmemek için,

Rok yaptim mat olmamak için,

Çivileme atladım balıklama yüzmeyi bilmediğim için,

Vazgeçmemek için yürekten

Es geçtim korkularını

(2002, tüm hakları tarafıma aittir) :)

Hello,

In boxing the action of giving in is to throw up the towel to the boxing ring by the sportsman's coach... well then, have you ever thrown up the towel for any reason? :)

don't mean to give up without out putting an effort when its needed,
when the things come to a deadlock, how our decision making mechanism works?

is giving in signifies incapability? or to admit our boundaries?  or else reasonable way of retreat to gain power?

for many, it is weakness, not give an inch at the risk of getting harm, feel that he/she has been defeated...

for few, it is an auto critique, to say it is my limits... let it go... proceed on it's way...

interestingly too few, admit it timely, recognize that it is his/her benefit, retreat, gather strength and change the path :)

for whatever condition or reason, first stage is to face our fears, suppose it is the sharp end... mainly our fears motive our decisions... if we free our fears we would give constructive decisions....

as the saying goes, 'no death at the end' :)
when you realize that the things go off the rails, give up your fears at the dead end and try the other alternative options, one of them certainly will make you happy :) 

#gulnithinksoutloud